Yürüyen, Okula Bisikletle Giden Çocuklar Uzun Süreli Fitness Sağlayabilir

9 Eylül 2022 CUMA (HealthDay News) — Son araştırmalara göre, küçükken okula yürüyen, kaykay yapan veya bisiklete binen çocukların, yaşlandıkça bunu sürdürmeleri ve sağlık yararlarından yararlanmaları daha olasıdır.

New Jersey’deki Rutgers Üniversitesi-New Brunswick’te peyzaj mimarlığı profesörü olan çalışmanın ortak yazarı David Tulloch, “Okula yürümek, çocuklara aktif bir yaşam tarzı yaşamanın bir görüntüsünü sağlayan harika bir andır” dedi. “İnsanlar erken yürümeye başladığında, sağlıkları üzerinde kalıcı bir etkisi olabilir.”

Ulusal Hane Halkı Seyahat Anketine göre, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çocukların yaklaşık %11’i okula ya da okula bisikletle gidiyor ya da gidiyor. Bu oran on yılda değişmedi.

Araştırmada, araştırmacılar, çocuklara küçükken yapmaları öğretilirse, çocukların “aktif işe gidip gelme” (yürüyerek, bisikletle ve hatta kaykay ile seyahat etme) devam etme olasılıklarının çok daha yüksek olduğunu buldular.

Aktif işe gidip gelmenin zaman içinde aynı kalıp kalmadığını görmek için araştırmacılar ebeveynlere ve bakıcılara 2009 ve 2017 yılları arasında iki ila dört yıl arayla iki kez çocuklarının okul seyahat alışkanlıklarını sordu. Aileler Camden, New Brunswick, Newark ve Trenton’da yaşıyordu. çoğunlukla New Jersey’deki düşük gelirli şehirler.

Tulloch ve ekibi, okulun ne kadar uzakta olduğunu anladı ve çevreyi not aldı.

Araştırmacılar, çalışmanın başlangıcında aktif olarak işe gidip gelen çocukların %75’inden fazlasının bunu iki ila dört yıl sonra da yaptığını buldu. Ve daha önce yapmayan çok az kişi, araştırmacılar takip ettiğinde aktif işe gidip gelmeye başladı.

Çalışmaya göre, okula başlarken bisiklete binen, yürüyen veya kaykay yapanların bunu iki ila dört yıl sonra yapma olasılıkları yedi kat daha fazla.

Arizona Eyalet Üniversitesi’nde yardımcı araştırma profesörü olan baş yazar Robin DeWeese, “Çoğu çocuk, önerilen günde 60 dakikalık fiziksel aktiviteye ulaşamıyor” dedi. “Okula aktif olarak gidip gelmek, bu aktiviteden daha fazlasını elde etmenin bir yoludur.”

DeWeese, işe gidip gelmeyi artırmak için okulların ve toplulukların, öğrencilere daha sonra yardımcı olmaya devam edebileceği için erken sınıflarda bunu teşvik etmelerini önerir.

İşe gidip gelme yöntemleri demografik özelliklere ve mahallenin algılarına göre değişiyordu. Ebeveynleri Amerika Birleşik Devletleri dışında doğan çocukların okula yürüme veya bisiklete binme olasılıkları, ABD doğumlu ebeveynlere göre daha azdı. Ve ebeveynleri mahallelerinin güvenli olduğunu düşünen çocukların okula yürüyerek veya bisikletle gitme olasılığı 2,5 kattan fazlaydı.

Tulloch, ev ve okul arasındaki mesafenin işe gidiş geliş üzerinde en büyük ve en tutarlı etkiye sahip olduğunu söyledi. Okula olan mesafe genellikle çocuklar büyüdükçe artar ve lise çağına geldiklerinde işe gidip gelme olasılığı azalır.

Tulloch, daha akıllı kentsel tasarımın bu eğilimi tersine çevirmeye yardımcı olabileceğini söyledi. Uzaktan bırakma ve “yürüyen okul otobüsleri” (gönüllü ebeveynler tarafından yönetilen öğrenci grupları), çocukları genç yaşta aktif olarak işe gidip gelmeye teşvik edebilir. Tulloch, kaldırımlar ve ağaçlarla çevrili caddeler gibi altyapı iyileştirmelerinin yürümeyi daha keyifli hale getirebileceğini de sözlerine ekledi.

Bir üniversite haber bülteninde Tulloch, “New York’ta en çok ziyaret edilen turistik yerlerden biri, arabasız yeşil bir yürüyüş alanı olan High Line’dır” dedi. “Bu tür bir planlamayı her yerde, özellikle okul bölgelerinde yapmalıyız.”

Bulgular dergide yayınlandı Koruyucu Hekimlik Raporları .

Daha fazla bilgi

ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri, çocuklarda fiziksel aktivite davranışı hakkında daha fazla istatistik sunmaktadır.