Kovid-19 salgını vurduğunda, Dr. Corey Siegel meslektaşlarının çoğundan daha hazırlıklıydı.
Siegel’in hastalarının yarısı – çoğu özel sigorta ve Medicaid’e sahip – zaten tele sağlık kullanıyor, randevulara telefon veya bilgisayar aracılığıyla giriyordu. “Aile üyeleriyle tanışıyorsunuz; evcil hayvanlarıyla tanışırsınız, ”dedi Siegel. “Sana geldiklerinde senin gördüğünden daha fazlasını görüyorsun.”
Siegel’in Medicare hastaları, pandemi Kongre’yi ve düzenleyicileri tıpkı yüz yüze bakım yapacakları gibi uzaktan tıbbi tedavi için geçici olarak ödeme yapmaya itene kadar tele sağlık ziyaretleri kapsamında değildi.
Dartmouth-Hitchcock Tıp Merkezi’nde gastroenteroloji ve hepatoloji bölüm şefi olan Siegel, üç eyalette lisansa sahip ve Medicare hastalarının çoğu randevular için sık sık iki ila üç saatlik gidiş-dönüş yolculuk yapıyordu, “bu küçük bir başarı değil” dedi. .
Kongre’nin Aralık ayında onayladığı 1,7 trilyon dolarlık harcama paketi, Medicare yararlanıcılarının evde telefon veya video tıbbi randevu almaları gibi temel tele sağlık hükümlerinin iki yıllık uzatılmasını içeriyordu. Ancak bu aynı zamanda, federal düzenleyicilerin Medicare’e kaydolan kişilerin telesağlığı nasıl kullandıklarını incelemelerini gerektirerek, ödeme değişikliklerini kalıcı hale getirme konusundaki siyasi isteksizliğin de sinyalini verdi.
DC merkezli Bipartisan Policy Center düşünce kuruluşunun sağlık programı direktör yardımcısı Julia Harris, federal uzantının “temelde iki yıl boyunca kutuyu yolun aşağısına ittiğini” söyledi. Tele sağlığın değeri ve maliyeti, kullanımından kimlerin yararlanacağı ve sesli ve görüntülü randevuların yüz yüze sağlıkla aynı oranda geri ödenmesine devam edilip edilmeyeceği gibi sorular tartışılıyor.
Pandemiden önce Medicare, hastanelerde sağlanan acil inme bakımı gibi uzaktan tıbbın yalnızca sınırlı kullanımları için ödeme yapıyordu. Medicare aynı zamanda kırsal kesimdeki hastalar için telesağlığı da kapsıyordu, ancak evlerinde değil – hastaların hastane veya muayenehane gibi belirlenmiş bir yere gitmeleri gerekiyordu.
Amerikan Teletıp Derneği kamu politikası kıdemli başkan yardımcısı Kyle Zebley, ancak pandeminin “algıda sismik bir değişiklik” getirdiğini ve tele sağlık “evde kullanılan bir terim haline geldiğini” söyledi.
Torba yasa tasarısı hükümler içerir: yalnızca ses ve evde bakım için ödeme yapmak; çeşitli doktorların ve uğraşı terapistleri gibi diğerlerinin telesağlığı kullanmasına izin verilmesi; akıl sağlığı hastaları için yüz yüze gereksinimlerin ertelenmesi; ve federal nitelikli sağlık klinikleri ve kırsal sağlık klinikleri için mevcut tele sağlık hizmetlerinin sürdürülmesi.
Medicare yararlanıcıları arasında tele sağlık kullanımı pandemiden önce %1’in altındayken Nisan 2020’de %32’nin üzerine çıktı. hizmet başına ücret talepleri analizi tarafından McKinsey & Co.
Ödeme ve bakım reformuna odaklanan Wynne Health Group’un başkan yardımcısı Josh LaRosa, potansiyel dolandırıcılık ve telesağlığın yaygınlaşmasının maliyeti konusundaki korkuların politikacıları tereddütlü hale getirdiğini söyledi. LaRosa, çok amaçlı pakette gerekli olan raporun “daha fazla netlik sağlamaya gerçekten yardımcı olacağını” söyledi.
2021 raporundaHükümet Sorumluluk Ofisi, tele sağlık kullanımının Medicare ve Medicaid harcamalarını artırabileceği konusunda uyardı ve tarihsel olarak Kongre Bütçe Ofisi, tele sağlığın insanların daha fazla sağlık hizmeti kullanmasını kolaylaştırabileceğini ve bunun da daha fazla harcamaya yol açabileceğini söyledi.
Zebley gibi savunucular, uzaktan bakımın mutlaka daha pahalıya mal olmayacağına karşı çıkıyor. Zebley, “Öncelik önleyici bakım ve erişimin genişletilmesi ise, maliyetler dikkate alınırken bu dikkate alınmalıdır” dedi ve önleyici bakım kullanımının artmasının daha pahalı harcamaları azaltabileceğini açıkladı.
Siegel ve Dartmouth’daki meslektaşları, uzaktan bakımı, kronik hastaların sürekli bakım almasına yardımcı olan ve pahalı acil durum olaylarını önleyen bir araç olarak görüyor. “Hastaların hastalıklarının yükünü taşımamalarını sağlıyor” dedi. “Bunu devam ettirmemiz çok önemli.”
Seigel’in çalışmalarının bir kısmı The Leona M. ve Harry B. Helmsley Charitable Trust tarafından finanse edilmektedir. (Helmsley Charitable Trust da KHN’ye katkıda bulunur.)
Son dokuz ayda, Dartmouth Health’in tele sağlık ziyaretleri günde 500’ün üzerinde sabitlendi. Dartmouth’un sanal bakım merkezinin operasyon direktörü Katelyn Darling, bunun tüm ayakta hasta ziyaretlerinin %10 ila %15’i olduğunu söyledi.
Darling, “Hastalar bundan hoşlanıyor ve yapmaya devam etmek istiyorlar,” dedi ve doktorların – özellikle psikologların – tele sağlıktan da hoşlandıklarını sözlerine ekledi. Darling, Kongre’nin 2024’ten sonra uzaktan ev ziyaretleri için finansman sağlamaya devam etmemeye karar vermesi halinde, hastaların uzaktan gerçekleştirilebilecek randevular için tekrar araba kullanmak zorunda kalacağından korktuğunu söyledi.
Aynı korkular, Yukarı Midwest genelinde hizmet sunan Sanford Health’in liderlerini endişelendiriyor.
Dakotas, Iowa ve Minnesota’da sağlık planı üyeleri, hastaneleri, klinikleri ve diğer tesisleri bulunan Sanford’un sanal bakım başkanı Brad Schipper, “Bu hükümlerin kalıcı hale gelmesi için kesinlikle ihtiyacımız var” dedi. Hükümlere ek olarak Sanford, doktorların eyalet sınırları dışında bakım sağlamak için ödeme almaya devam edip etmeyeceğini yakından izliyor.
Pandemi sırasında, doktorların diğer eyaletlerde çalışabilmesi için eyaletlerdeki lisans gereklilikleri genellikle gevşetildi ve bu gerekliliklerin çoğunun süresi, halk sağlığı acil durumunun sonunda sona erecek.
Sanford Health’in başhekimi Dr. Jeremy Cauwels, lisans gereksinimlerine çok amaçlı pakette değinilmedi ve tele sağlık erişimini sağlamak için eyaletlerin doktorların eyalet sınırlarını aşarak hastaları tedavi etmesine izin vermesi gerektiğini söyledi. Bu özellikle ruh sağlığı hizmeti sağlamada önemli olmuştur, dedi; sanal ziyaretler artık Sanford’un randevularının yaklaşık %20’sini oluşturuyor.
Sanford, Sioux Falls, Güney Dakota’da bulunuyor ve Cauwels, bir hastanın en yakın çocuk-ergen psikiyatrından dört saat uzakta yaşadığı ve “sınırın yanlış tarafında” olduğu bir vakayı hatırladı. Cauwels, mevcut lisans muafiyetleri nedeniyle hastanın randevu bekleme süresinin birkaç haftadan altı güne indirildiğini söyledi.
Cauwels, “Annem altı haftalık bir gecikme olmadan gidip gelmek için bir gün izin almadan o çocuğu görebildik ve o aile için her şeyi sanal olarak yapabildik,” dedi.
Psikiyatrist Dr. Sara Gibson, Arizona’nın Apache County kırsalında onlarca yıldır telesağlık kullanıyor. “Telesağlık olmadan bakıma erişimi olmayan bazı insanlar var” dedi. “Bunun denkleme eklenmesi gerekiyor.”
Aynı zamanda Arizona’daki Little Colorado Davranışsal Sağlık Merkezleri’nin tıbbi direktörü olan Gibson, ileriye baktıklarında politika yapıcılar için önemli bir sorunun tele sağlığın yüz yüze görüşmeden daha iyi olup olmadığı olmadığını söyledi. “Telesağlığa karşı umursamama” dedi.
Kaynak : https://khn.org/news/article/its-telehealth-vs-no-care-doctors-say-congress-risks-leaving-patients-vulnerable/