Vücudumun her yerine yapıştırılmış 24 elektrot ve yüzümü kaplayan bir hortuma bağlı plastik bir maske ile garip bir yatak odasında uyandım.
Bütün gece beni video akışıyla izleyen laboratuvar teknisyeni bana “kötü uyku apnesi” olduğumu ve bunun beyinden kaynaklanan ve kaslara nefes almasını söyleyemeyen bir tür olan “merkezi uyku apnesi” olduğunu söyledi.
Bir gazeteci olarak – ve teşhisten korkan biri olarak – kendi araştırmamı yapmaya koyuldum. Birkaç hafta boyunca uzmanlarla görüştükten sonra iki önemli sonuca ulaştım.
İlk olarak, orta derecede apnem vardı ve bu, benim bakımım konusunda danışan uzmanların bahsettiği ayrıntılı makineler, ağızlıklar veya diğer cihazlar olmadan tedavi edilebilirdi.
İkincisi, Amerikan sağlık sistemi, tıbbi bir durumu – bu durumda uyku apnesini – tanımlamak için ticari ortaklarla birleşti ve her iki tarafın da çok sayıda pahalı teşhis çalışmasından, ekipman satışından ve şüpheli tedavilerden gelir elde etmesini sağladı. Bir taşıma bandındaydım.
Her şey bir cevap arzusuyla başladı: Gün boyunca uykulu hissediyordum ve karım bana horladığımı söyledi. Her ikisi de obstrüktif uyku apnesi anlamına gelebilir. Obstrüktif uyku apnesinde, kişi bilinçsiz olduğunda ağız ve boğaz gevşer, bazen hava yolunu tıkar veya daraltır. Bu, uykunun yanı sıra nefes almayı da keser. Tedavi olmadan, oksijen akışında ortaya çıkan bozulma, belirli kardiyovasküler hastalıkların gelişme riskini artırabilir.
Bu yüzden bir uyku tedavisi merkeziyle temasa geçtim ve doktorlar bana evde bir test (365 dolar) verdi. İki hafta sonra bana “yüksek-orta” uyku apnesi olduğumu ve yaklaşık 600 dolarlık bir maliyetle sürekli pozitif hava yolu basıncı veya CPAP makinesi almam gerektiğini söylediler.
Ekipmanı almayı ve ayarları en iyi sonucu verecek şekilde ayarlamayı ummama rağmen, doktorlarım optimal CPAP hava basıncını “titre etmelerini” sağlamak için bir gecelik test (1.900 $) için uyku laboratuvarına gelmem gerektiğini söyledi.
“Merkezi uyku apnesini nasıl tedavi ediyorsunuz?” Teknisyene o ilk geceden sonra endişeyle sordum. Bir ASV (uyarlamalı servo havalandırma) makinesi (4.000 $) hakkında bir şeyler söyledi. Ve pahalı bir laboratuvar pijama partisi yeterli değildi, dedi. Bir başkası için geri dönmem gerekiyordu.
(Bu makalede bahsedilen prosedürlerin ve cihazların çoğu sigorta kapsamındaydı veya sigorta kapsamında olacaktı – benim durumumda Medicare artı ek bir plan. yıldan yıla yükselir.)
Yıllarca sağlık hizmetleri konusunu haber yapan bir gazeteci olarak, pahalı testler zincirimin sağlığımla ilgili endişelerden daha fazla motive edici olduğunu gördüm.
Amerikan Uyku Tıbbı Akademisi veya Chicago yakınlarındaki kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan AASM, uyku apnesinin ne olduğuna ve nasıl tedavi edileceğine karar verir. Dünyanın dört bir yanındaki uyku toplumlarıyla birlikte çalışarak, her yerde doktorların hastalıkları teşhis etmek ve sınıflandırmak için güvendiği Uluslararası Uyku Bozuklukları Sınıflandırmasını yayınlıyor.
Ancak bu çabanın arkasında önemli çıkar çatışmaları yatmaktadır. ABD sağlık hizmetlerinin çoğu gibi, uyku tıbbı gelişen bir endüstri haline geliyor. AASM, faaliyetlerini kısmen CPAP makinesi üreticilerinden ve pahalı tedavilerden ve apne ve diğer uyku bozukluklarının kapsamlı tanımlarından kazanç sağlayan diğer şirketlerden gelen ödemelerle finanse ediyor.
yapan Zoll Itamar, evde test cihazı ben de kullandım, implante edilebilir sinir stimülasyon donanımı merkezi uyku apnesi için, AASM’lerde 60.000 dolarlık “platin” bir ortaktır. Endüstri Katılım Programı. öyle Avadel İlaçyoğun gündüz uyku hali ile karakterize narkolepsiyi tedavi etmek için bir ilacı test ediyor.
Diğer sponsorlar şunları içerir: uykusuzluk ilacı üreticisi; bir diğer narkolepsi ilacı olan şirket; Balıkçı ve Paykel CPAP makineleri ve maskeleri yapan Healthcare; ve Inspire Medikal Sistemlerapneyi tedavi etmek için on binlerce dolara mal olan, yoğun reklamı yapılan bir cerrahi implant üreticisi.
için kurumsal sponsorlar uyku 2022AASM’nin Charlotte, Kuzey Carolina’da diğer profesyonel topluluklarla birlikte konduğu bir sözleşme, bu şirketlerin çoğunu içeriyordu, artı Philips Respironics ve ResMeden büyük CPAP makine üreticilerinden ikisi.
AASM sözcüsü Jennifer Gibson yaptığı açıklamada, çıkar çatışması politikasının ve endüstri fon sağlayıcılarının müdahale etmeme taahhüdünün akademinin çalışmalarının bütünlüğünü koruduğunu söyledi. Sanayi bağışları, AASM’nin yıllık yaklaşık 15 milyon dolarlık gelirinin yaklaşık 170.000 dolarını oluşturduğunu söyledi. Diğer gelirler eğitim materyalleri ile üyelik ve akreditasyon ücretlerinden gelir.
İşte başka ne buldum. Neredeyse herkes geceleri, özellikle hızlı göz hareketleri ve rüyalarla karakterize REM uykusu sırasında düzensiz nefes alır. Kan oksijen seviyeleri de biraz dalgalanır.
Ancak son Avrupa çalışmaları, Uluslararası Uyku Bozuklukları Sınıflandırması kapsamındaki standartların, insanların gündüz yorgunluğu veya diğer uyku sorunları şikayetleri olsun ya da olmasın, genel popülasyonun büyük bir bölümünü uyku apnesi teşhisine mahkûm edeceğini göstermiştir.
A İsviçre’nin Lozan şehrinde eğitim yerel erkeklerin %50’sinin ve 40 yaş ve üzeri kadınların %23’ünün bu kriterler altında uyku apnesi için pozitif olduğunu gösterdi.
Bu tür hastalık oranları “olağanüstü derecede yüksek”, “astronomik” ve “mantıksız”, Belçika’daki Ghent Üniversite Hastanesi’nden bilim adamı Dr. Dirk Pevernagie, meslektaşları ile iki yıl önce yazdı Uyku Araştırmaları Dergisi’nde kapsamlı bir çalışmada.
Bir röportajda, “Şu anda, obstrüktif uyku apnesini teşhis etmek ve şiddetini değerlendirmek için öne sürülen kriterler için gerçek bir kanıt yok” dedi.
Benzer şekilde, orta yaşlı deneklerin %19’u 2016 İzlanda çalışması çoğu hiç uyuşukluk bildirmemiş olsa da, Uluslararası Uyku Bozuklukları Sınıflandırmasında bir tanım altında orta ila şiddetli “apne”ye sahip olduğu görülmüştür.
Araştırmayı yöneten ve bir araştırma yürüten Erna Sif Arnardóttir, “Çoğu gerçekten şaşırdı” dedi. büyük Avrupa programı apnenin tespiti ve tedavisini iyileştirmek için.
Bununla birlikte, resmi AASM dergisi tavsiyeleri uyku apnesi için son derece geniş tarama, hastalık olarak tanımladığı şeye sahip hastaları arıyor. Şeker hastalığı, obezite, tedavi edilmemiş yüksek tansiyon veya kalp hastalığı varsa, 18 yaş ve üstü herkes her yıl apne için taranmalıdır — hiç şikayet etmemiş olsalar bile grup, uyku sorunları hakkında diyor.
Gibson yaptığı açıklamada, AASM’nin “uyku apnesi ve diğer uyku bozukluklarının tanımlanmasında kullanılan tanımları, kriterleri ve önerileri sürekli olarak değerlendirdiğini” söyledi. Bu arada, birinci basamak doktorları tarafından yapılan rutin taramanın, yüksek riskli bir hastanın obstrüktif uyku apnesi olup olmadığını ölçmenin “basit bir yolu” olduğu belirtildi.
Önleyici bakımın etkinliğini gözden geçiren yetkili bir organ olan ABD Önleyici Hizmetler Görev Gücü, daha çok Avrupalı araştırmacılarınkine benzer şekilde muhafazakar bir görüşe sahip olup, şu sonuca varmaktadır: “yetersiz kanıt semptomu olmayan hastalar arasında yaygın taramayı desteklemek için.
Birçok sigortacı ödemeyi reddetmek AASM’nin apne tanımının dış kenarlarında bulunan kişiler için öngörülen CPAP makineleri ve diğer tedaviler. Ama AASM gelmeleri için baskı yapmak.
Tüm raporlarımdan sonra, apnemin orta derecede de olsa gerçek olduğu sonucuna vardım. Bir gecede laboratuvarda yaptığım alarm verici okuma – hızlı bir şekilde merkezi uyku apnesi olarak teşhis edildi – test makinesinin kendisinin bir yan ürünüydü. Bu meydana gelen iyi tanımlanmış bir fenomendir. hastaların %5 ila %15’inde.
Ve evde teşhis testimin sonuçlarına yakından baktığımda, bir aydınlanma yaşadım: Toplam puanım, ortalama olarak saatte 26 solunum kesintisi ve kan-oksijen seviyesi düşüşüydü – beni “yüksek” duruma sokmaya yetecek kadar. apne için orta” kategori. Ancak uyku pozisyonlarına göre sıralanmış verilere baktığımda yan yattığımda çok daha iyi puan aldığımı gördüm: saatte sadece 10 kesinti.
Bu yüzden küçük bir deney yaptım: Oksijen düşüşlerini ve solunum kesintilerini kaydeden bir akıllı telefon uygulamasıyla 25 dolarlık bir nabız oksimetresi satın aldım. Yan yattığımda neredeyse hiç yoktu.
Şimdi yan yatıyorum. Daha az horlarım. tazelenmiş olarak uyanıyorum. Gündüz uykulu değilim.
Uzmanlarımdan hiçbiri benim tarafıma dönmekten bahsetmedi – tıp dilinde “olarak bilinir.pozisyonel terapi” — müdahalenin birçok araştırmacı tarafından etkili olduğu kabul edilse de. Sırt üstü uyumak, özellikle yaşlandıkça ve boğazdaki kaslar gevşedikçe horlama ve tıkanıklıklara katkıda bulunur.
Daha önce İsrail’deki Loewenstein Hastanesi’nde uyku araştırmacısı olan Arie Oksenberg, “Konumlu hastalar yan pozisyonda uyuyabilir ve oldukça iyi uyuyabilir” dedi.
Ama bunu bulmak kolay değil resmi AASM tedavi kılavuzlarıBunun yerine doğrudan CPAP makineleri, ameliyat, merkezi apne ve ağız aletleri gibi para kazanma seçeneklerine gidiyor.
Yatakta hafifçe kıpırdanarak apne ile başa çıkmak, AASM’lerde birkaç paragraftan biraz daha fazlasını alır. “diğer” tedaviler hakkında kılavuz ve üzerinde küçük bir kutu uzun ve karmaşık karar tablosu.
Hastaların üçte biri veya daha fazlası CPAP’leri gece sadece birkaç saat kullanın veya bırakın onları kullanarak. İnsanların yataklarındaki makineleri sevmediği ortaya çıktı.
AASM’den Gibson, “Konumlandırma tedavisi bazı hastalar için etkili bir tedavi seçeneğidir” dedi. Ancak hastaların uzun süre yan yatıp yatmayacağı ve bir pozisyonda kalmaya çalışmanın uyku kesintilerine neden olup olmayacağı konusunda endişeler olduğunu söyledi.
Yan yatmanın herkese yardımcı olmadığı doğrudur. Ve genellikle pratik gerektirir. (Bazı insanlar sırtlarından uzak durmaları için pijamalarına bir tenis topu bantlarlar.) Muhafazakar uyku doktorları bile CPAP makinelerinin birçok hasta için en iyi çözüm olduğunu söylüyor.
Ancak büyük ölçüde gözden kaçan bir alternatif var.
“Yetişkin uyku apnesi hastalarının çoğu için basit bir tedaviyi kaçırıyor muyuz?” bir adıydı 2013 kağıt Oksenberg ve bir meslektaşının pozisyonel terapi hakkında yazdıkları.
Benim durumumda, cevap “evet” idi.
Jay Hancock eski bir KHN kıdemli muhabiridir.
Kaynak : https://khn.org/news/article/severe-sleep-apnea-diagnosis-panics-reporter-until-he-finds-a-simple-no-cost-solution/