Sanal Gerçeklik Kronik Ağrıyı Hafifletmeye Yardımcı Olabilir mi?

Woolf, Wall’ın laboratuarında kendi deneyini yürütüyordu ve farelerin arka ayaklarına acı verici uyaranlar uyguluyordu. Hayvanlar, doğrudan dokunulmayan noktalarda bile, aylar sonra hafif bir dokunuşla veya hafif bir sıcaklıkla kolayca etkinleştirilebilecek geniş acı “alanları” geliştirdiler. Woolf, “Sinir sisteminin işlevini öyle bir şekilde değiştiriyordum ki, özellikleri değişmişti” diyor. “Ağrı, basit bir çevresel patolojinin bir ölçüsü değildi,” diye sonuçlandırdı; “sinir sistemi içindeki anormal amplifikasyonun sonucu da olabilir – bu, merkezi duyarlılaşma olgusuydu.” Bu keşiften önce, “acı hissi her zaman bir hastalığı yansıtan bir semptomdu ve şimdi biliyoruz ki ağrının genellikle sinir sisteminin kendisinin bir hastalık durumunun bir sonucu olduğunu biliyoruz.” Romatoid artrit gibi bazı rahatsızlıklar hem periferik patoloji hem de merkezi hassasiyet gösterebilir. Fibromiyalji gibi vücutta ağrı ile karakterize olan diğerleri, yalnızca merkezi sinir sisteminin bir sorunu olarak kabul edilir.

Woolf’un deneyinden bu yana kronik ağrının merkezi sinir sistemini nasıl değiştirdiği daha iyi kavrandı. A.Vania Apkarian’ın Northwestern Üniversitesi’ndeki ağrı laboratuvarı, sırt ağrısı devam ettiğinde, beyindeki aktivitenin duyusal ve motor bölgelerden, amigdala ve hipokampusu içeren duygularla ilişkili alanlara kaydığını buldu. Apkarian, “Artık içsel psikolojinin bir parçası,” diyor, “tutulan olumsuz bir duygusal bulut.”

Beynin kendisi şekilleniyor. Kronik ağrısı olan hastalar, alınlarımızın arkasında bulunan beynin dikkat ve karar verme bölgesi olan prefrontal kortekste ve ayrıca duyusal sinyalleri ileten talamusta önemli bir gri madde kaybı gösterebilir; her iki alan da ağrının işlenmesinde önemlidir. Uyarıcı nörotransmitterler artar ve inhibitörler azalır, glial ve diğer bağışıklık hücreleri iltihaplanmaya neden olur; sinir sistemi dengesiz, ağrıyı büyütür ve uzatır. Sistem, hiçbir tehdit olmadığında ve ağrı artık koruyucu olmadığında bile çalmaya devam eden bir alarm gibi kontrolden çıkıyor. Bunun yerine, sadece daha fazla acıya yol açar – ve ne kadar uzun sürerse, o kadar derin sistemik hale gelir ve çözülmesi o kadar zorlaşır.

Nörobilimde, nöronlar birlikte ateşlendikçe, birbirine bağlanmaya başladıklarına dair popüler bir söz vardır, bu, eylem halindeki bir nöroplastisite örneğidir. Ama beynimiz gerçekten plastikse, orada şekillendirilen yeniden şekillendirilebilir. Psikoloji, ilaçlar, beynin doğrudan uyarılması veya sanal gerçeklik yoluyla ağrıyan sırt veya ağrıyan diz yerine beyni hedefleyen terapiler, teoride kronik ağrıyı geri alabilir.

1990’larda, Washington Üniversitesi’nde bilişsel bir psikolog olan Hunter Hoffman, pansumanları değişen yanık hastalarını rahatlatmak için VR’yi kullanmaya başladı – ilaçlaması zor, dayanılmaz bir çile. “Bizden önce hiç kimse hastaların acısını azaltmak için sanal gerçekliği kullanmıyordu” diyor. İçinde SnowWorld adlı VR programı, penguenlere kartopu fırlatarak kış manzarasında yuvarlanan hastalar, rahatlamalarının intravenöz opioidlerden aldıklarına benzer olduğunu bildirdiler. Beyin taramaları şu bulguları doğruladı: VR ve opioidlerin her biri, ağrıyla ilgili alanlardaki sinirsel aktivitede dikkate değer azalmalarla sonuçlandı.

Çoğu ilaç ve cerrahi prosedürün aksine, VR’nin çok daha az yan etkisi vardır – çoğunlukla mide bulantısı ve taşıt tutması. Kulaklıklar artık bir zamanlar yaptıklarının çok daha azına mal oluyor ve grafikler önemli ölçüde iyileştirildi, bu da daha sürükleyici deneyimler ve daha az olası yan etkiyle sonuçlandı. Dahası, diyor Hoffman, “bütün büyük bilgisayar şirketleri bir tür internet olarak sanal gerçekliğe milyarlarca dolar pompalıyor” – Mark Zuckerberg geçen sonbaharda açıkladığı zaman bunu “bedenselleştirilmiş internet” olarak adlandırdı. Facebook Meta’ya dönüşüyordu. Bir kaç ay sonra, Microsoft, Activision Blizzard’ı satın alma planlarını açıkladı şirket, “metaverse için yapı taşları sağlamak” dedi. Hoffman, tüm bu teknolojik mayanın aşağı yönlü etkilerinin, özel sektör yatırımlarıyla desteklenen VR terapilerinin hızla ağrı için standart bir tedaviye dönüşeceğini tahmin ediyor.

8 Ağustos 2016’da Greenport, NY’de baca temizleyicisi olarak ay ışığı alan emekli bir lise biyoloji öğretmeni olan Robert Jester, hem ailesini desteklemek hem de muhteşem manzaraların tadını çıkarmak için hızlı bir iş için yakındaki bir mahalleye gitti. . Aldığı merdiven çok kısaydı ama basit bir süpürme gibi görünüyordu, bu yüzden yine de işe devam etmeye karar verdi. Tepeye tırmandı, merdiven kaydı ve aşağıdaki sert zemine düştü. Sırtındaki ağrı o kadar şiddetliydi ki, üzerine eğilen kurtarma görevlilerini seçemiyordu; sadece beyaz ışığı görebiliyordu.