Sahilde Rüya Bir Gün – The Health Care Blog

MIKE MAGEE TARAFINDAN

Senatör Lindsey Graham (R.,SC) yaz tatilinde. Kusursuz bir profesyonel politikacı ve savaşta sertleşmiş bir avukat olan Senatör Graham, kariyerini bir kuruş parayla çevirerek yaptı. Ahlaki hesabı, kıpırdayacak, örecek ve köşeye sıkışırsa taraf değiştirecek kadar esnekti.

Bir rüyada, eyaletinin güzel sahillerinden birinde kitap okurken onu bir an yakaladım. Bir elinde Leo Tolstoy’un “Savaş ve Barış” kitabı, diğer elinde sarı bir vurgu kalemi olan 1215 sayfalık ağır bir klasikle hokkabazlık yapıyordu.

Biraz gergin görünüyordu, belki de bu hafta bir federal yargıç, o zamanki Başkan Donald Trump ve onun potansiyel Cumhuriyetçi “alternatif seçmenleri” tarafından yürütülen çabalara ilişkin Fulton County, Georgia, Büyük Jüri soruşturması için ifadesini arayan bir mahkeme celbini engellemeyi reddetti. 2020 seçimlerinde Gürcistan’ın Biden zaferini devirdi.

Serinlemek için suya çarptığında kitabı orada bir Polo plaj battaniyesinin üzerinde duruyordu. MAGA yer imini fark etmeden edemedim – şu kelimeler vurgulanmış olarak 1133. sayfadaydı:

“Şans durumu yaptı; dahi ondan yararlandı” ve Lindsey’nin karalanmış notasyonu “ÖNEMLİ”.

Yoğun vurguya bakılırsa, Lindsey yıpranmış bir kişisel kopyayı ve Tolstoy’un Son Sözü’nün 1131 ila 1136. sayfalarındaki OKB’leri dikkatle yeniden okuyormuş gibi görünüyor. Bunlar sarı kalem cenneti.

Lindsey, Tolstoy’un edebi Napolyon’u soymasındaki mevcut çıkmazını nasıl yöneteceğine dair bir fikir arıyor.

Tam orada, 1133. sayfada, üstte “WOW” yazıyor.

Sol kenarda sarı bir çizgi olduğu için ikinci ve üçüncü paragraf yankı bulmuş gibi görünüyor:

“…yeterince büyük olmayan eski grup yok edildi; eski gelenek ve görenekler silinir; adım adım yeni gelenek ve göreneklerle birlikte yeni büyüklükte bir grup üretilir ve gelecekteki hareketin başında duracak ve yapılacak olanın tüm sorumluluğunu kendi üzerine alacak olan insan hazırlanır… inançsız, geleneksiz, geleneksiz, isimsiz bir adam bile (askeri adam ya da politikacı), görünüşte en garip şanslarla, tüm taraflar arasında karışarak (nefret) ve hiçbirine bağlanmadan hareket eder. , göze çarpan bir yere taşınır.”

Dördüncü paragraf sarı bir banyoda yüzüyor ve kenarda oklu bir metin kutusu “Bu acıtıyor!”

“Ortaklarının cehaleti, rakiplerinin zayıflığı ve önemsizliği, yalanlarının samimiyeti ve bu adamın parlak ve kendine güvenen sınırlılığı, onu zirveye taşıdı… -güven onu kazanır…zafer…Düştüğü rezalet…kendi lehine döner. Gideceği yolu değiştirme girişimleri başarısız olur… Birkaç kez yıkımın eşiğindedir ve her seferinde beklenmedik bir şekilde kurtarılır… Onun ihtişamını yok edebilecek olanlar, çeşitli diplomatik kaygılarla yapmazlar…”

Sayfayı çevirdiğinizde, 1. yeni paragraf olan “TS/SCI/ Mar-a-Lago”nun yanında 1134. sayfada bir karalama var. Ve diğer kenarda, “Soooo True!”:

“Yalnızca kişinin yaptığı hiçbir şeyin kötü olmadığını düşünmekle kalmayıp, aynı zamanda kişinin her suçundan gurur duymasını, ona anlaşılmaz bir doğaüstü anlam yüklemesini içeren şan ve büyüklük ideali – bu adama ve bağlantılı insanlara rehberlik edecek olan ideal. onunla özgürce gelişir… Çocukça ihtiyatsız, temelsiz ve alçak (eylemleri)… yoldaşlarını zor durumda bırakır…”

Aynı sayfanın ortasında, yine Lindsey’in elinde “PLAN YOK”:

“Hiç bir planı yok; O her şeyden korkar… O, yücelik ve büyüklük idealiyle, çılgınca kendine hayranlığıyla, suçtaki cesaretiyle, yalan söylemedeki samimiyetiyle, yapılacak şeyi bir tek o haklı çıkarabilir…”

Bitişikteki sayfa 1135’te, üstte, “AŞAĞI GİDİYOR” yazıyor.

Şunu okuyan vurgulanmış bir son paragrafla:

“Ama aniden, onun yerine şans ve dahi Şimdiye kadar onu kesintisiz bir dizi başarı yoluyla atanan role o kadar tutarlı bir şekilde yönlendirdi ki, sayısız sayıda ortaya çıktı. ters şans….ve yerine dahi görülmemiş bir aptallık ve alçaklık ortaya çıkıyor…”

Lindsey bu tarafa doğru gidiyor. Sadece bir sayfa daha çevirme zamanı. Sayfa 1136 ve 1137.

“…bütün eylemleri açıkça acıklı ve aşağılık…gücünden ve gücünden yoksun, kötülükleri ve hainlikleri açığa çıkıyor…sadece kimse riyakârlığı tutuklamakla kalmıyor, herkes bir gün önce lanetledikleri ve bir ay sonra lanetleyecekleri adamı kendinden geçmiş bir şekilde selamlıyor. Adamın son ortak eylemi haklı çıkarması gerekiyor. Eylem gerçekleştirilir. Son rol oynandı. Oyuncuya soyunması ve yağlı boya ve allıklarını yıkaması söylenir; artık ona gerek yok… Sahne müdürü dramayı bitirip oyuncu soyunduktan sonra onu bize gösteriyor. ‘İnandığınız yere bakın! İşte burada! Şimdi görüyor musun, o değildi ama ben seni kim hareket ettirdi?”

Kalıcı siyah kalemle Lindsey’nin bulaşmış notasyonu,

“SONRAKİ HAREKETİM.”

Mike Magee MD Tıp Tarihçisidir ve CODE BLUE: Inside the Medical Industrial Complex’in yazarıdır..