Okulsuz Eğitim Liseliler İçin Nasıl Çalışır |

Zaman nereye gitti?! Bu blogu başlattığımda ve okulsuzluk hakkında konuşmaya başladığımda henüz 2 yaşında olmayan en büyüğüm 14 yaşında ve bu yıl lisede birinci sınıf öğrencisi olacaktı. Ve evet, biz hâlâ okulsuzluk. 🙂

Birçok insan okulsuz eğitim kavramını ilk yıllarda anlar. Çocukların oynamasına ve hayatı yaşamasına izin verin… keşfedin ve keyfini çıkarın, neye ihtiyaçları olduğunu hissettiklerinde neye ihtiyaçları olduğunu anlayın. Durumunuz ne olursa olsun, ilk yıllardaki en iyi eğitim zaten oyun temellidir.

en çok nerede insanlar daha büyük çocuklarla karıştırılıyor. Sık sık şunu merak ederler:

• Çocuklar, birileri tarafından teşvik edilmezlerse/güçlendirilmezlerse, ileri tarih, matematik, bilim veya dil sanatlarını nasıl elde edecekler?
• Bir çocuk üniversiteye nasıl hazırlanabilir?
• Çocuklar gerçekten her istediklerini yapmaya devam mı ediyor?
• Çocuklar ders kitaplarından veya derslerden kaçınır mı?
• Zaten lisede okulsuz eğitim neye benziyor?

Artık orada olduğumuza göre – ne yaptığımızı paylaşacağım!

Liseliler İçin Okulsuz Eğitim Nasıl Çalışır?

Açıklamak üzere olduğum şeyi tarif ettiğimde, birçok insan bana şaşkın bir bakış atıyor. “Çocuk liderliğindeki öğrenmeyi tarif ediyormuşsunuz gibi geliyor, okulsuzluk,” diyorlar bana. Okulsuz eğitimin kelimenin tam anlamıyla öğrenmemek anlamına geldiğine dair yanlış bir fikir var… çocuklarınızın okulda olduğu gibi veya kasıtlı olarak herhangi bir şey yapmalarından kaçınmaya çalışıyorsunuz. Ve bu doğru değil. Çocuklara yönelik ve zevke yönelik eğitim, genellikle okul dışı eğitim ile birbirinin yerine kullanılan iki terimdir. Hepsi aynı anlama gelir – söz konusu öğrenci neyi, ne zaman ve nasıl öğrenmek istediğine karar verir.

Okulsuz bir çocuk lise çağına geldiğinde, sadece 4 yıl sonra bir yetişkin olarak gelecekleriyle karşı karşıya olduklarının ve bir plan geliştirmeye başlamaları gerektiğinin farkındadır. Sağlıklı bir okul dışı ilişkide, ebeveyn, öğrencinin ilgi alanlarını ve seçeneklerini keşfetmesine ve gelecek için bu planı geliştirmesine yardımcı oluyor.

(bir sağlıksız ilişki, ebeveynin gerçek bir katılımı yoktur ve sadece öğrencinin bunu anlamasını umar. Ve öğrencinin hiç motivasyonu yok ve sonsuza kadar anne ve babasından uzak durmayı planlıyor. Ancak bu nadirdir ve hiç de amaç değildir.)

Bu neye benziyor?

• Gelecekle ilgili tartışmalar – ilgi alanları, kariyer hedefleri, gelecekteki eğitimleri (üniversiteye gidecekler mi?)
• Gölgeleme, staj, çıraklık veya sadece iş bulma yoluyla işlerin araştırılması
• Hedef belirleme (kısa vadeli ve uzun vadeli)
• İstedikleri/ihtiyaç duyulan becerileri kazanmalarına yardımcı olacak sınıfları veya müfredatı veya deneyimleri seçmek

Temel olarak, çocuklar gelecekleri için hazırlanmaları gerektiğini biliyorlar – ve yapıyorlar. Her şey şu anda ne istedikleri ile ilgili değil; sadece bugün onları mutlu eden şeyi değil, ileriyi düşünebilir ve uzun vadede kendileri için iyi olanı yapabilirler ve yaparlar.

Evimizde Okulsuz Lise

Pratik olarak bu nasıl görünüyor?

Gelecek hedeflerim kesinlikle benim ve 14 yaşındaki çocuğum için sık sık konuşulan bir konu. — bana gelecekteki kariyeri için, genel olarak başarılı bir yetişkin olmak için, lise diplomasını almak için (ki bunu ben veririm) gerçekten ne bilmesi gerektiğini soruyor. “Belki öğrenmelisin…” dediğimde (tipik çocukların öğrendiği bir şey), bana sık sık meydan okuyor: “Bunu ne zaman kullanacağım? Neden bilmem gerekiyor?” Bunun için iyi bir dava açabilirsem, o zaman öğrenmeye hazırdır. Onu özellikle ilgilendiren bir şey olmasa bile.

Matematikten hoşlanmıyor, ancak bir bütçeyi nasıl oluşturup takip edeceğini, vergileri dosyalayacağını ve diğer temel “yetişkin” matematiğini nasıl yapacağını bilmesi gerekeceğini tamamen biliyor. 18. yüzyıl İngiliz edebiyatına meraklı değil ve buna ihtiyaç da görmüyor – bu yüzden ondan hayır.

Şu anda, lise öğrenimine başlamak için ne yapmayı planlıyor:

• Bol bol okuma ve yaratıcı yazma — şu anda yazar olmayı planlıyor ve günde bir veya iki saatini yazarak geçiriyor
• Gelişmiş pişirme — kendi tariflerini geliştirme
• Rusça — bu yabancı dili öğrenmek istiyor
• Biyoloji — bunu bir aile olarak yapacağız ve o laboratuvar çalışmasıyla ilgileniyor

Bunları ilgi alanlarına göre seçti. Okumasını/yazmasını kendi başına yapacak, ilgisini çeken her şeyi okuyacak ve aklına ne gelirse onu yazacak ve yazdığını doğrulamak için benden yardım isteyecek (ki bunu zaten yapıyorduk). Bana yazısını her gösterdiğinde, ona gramer, cümle yapısı vb. hakkında birkaç not daha veriyorum.

Fırıncılık yıllardır sevdiği bir şeydir ve uzun süre bir fırına sahip olacağını düşünmüştür. Bu yıl, insanların en büyük hayranı olmadığına ve bütün gün onlarla uğraşan bir iş yürütmenin ona göre olmadığına karar verdi. Hala yemek yapmayı seviyor ve benMalzemelerin nasıl çalıştığını anlamak ve kendi tariflerini geliştirebilmek için kimya.

Rusça, son zamanlarda ilgisini çeken bir dil ve onu hikayelerine dahil etmek istiyor, bu yüzden daha iyi konuşmayı/okumayı öğrenmek istiyor.

Biyoloji, şahsen ben şahsen ilgi çekici buluyorum, bu yüzden bunun için bir müfredat satın aldım ve bunu bir aile olarak yapacağız. Müfredatı dersleri birleştirmek, fazladan laboratuvar eklemek ve bundan en iyi şekilde yararlanabilmemiz için birçok yazılı çalışmayı kaldıracak şekilde değiştiriyorum. 13 ve 11 yaşındaki çocuklarım bunu bizimle yapacak. (Ve evet, tüm çocuklar kabul etti.)

Bunun ötesinde, zamanla yapmak istediği daha fazlasını bulacağına eminim. Eski Mısır üzerine kitaplar okudu; “hayat matematiği” yapacağız. (Hayat matematiği = bahşiş ve vergileri hesaplamak, faizi anlamak, boya için bir odanın metrekaresini hesaplamak vb. – yetişkinlerin gerçekten her gün yaptığı şeyler.)

Okulsuz Lise SSS

S: Hiç kimse istemiyorsa, çocuklar nasıl ileri düzey dersler alacaklar?

A: İhtiyaçları var mı? Bununla ilgileniyorlar mı? Çoğu zaman, çocuklar aslında ihtiyaç bu konular. Pek çok geleneksel lise öğrencisi bir sınıfta oturmaya ve hareketleri gözden geçirmeye zorlanır, ancak test biter bitmez “öğrendiklerini” unuturlar. Onlar olmadıkça zamanımızı bu şeylerle boşa harcamayız. istek öğrenmek için (ve her çocuğun bir şey onların ilgisini çeken ‘gelişmiş’!). Yetişkinlikte gerçekten kullanacakları yaşam becerilerine ve bilgilerine odaklanıyoruz.

S: Üniversiteye gidebilirler mi?

C: Evet, elbette. Birçok çocuğun lisedeyken gitmek isteyip istemedikleri konusunda bir fikri vardır. Şu anda kızım gitmek istemiyor ve yazar olmak için gitmesine de gerek yok. Okulsuz ailelerin çoğu ve genel olarak artan sayıda aile, çocuklarına üniversitenin potansiyel bir yol olduğunu öğretiyor, ancak değil. en hayattaki yol. 30’lu ve 40’lı yaşlarındaki birçok yetişkin, kendilerine yalan söylendiğini ve kendi üniversite deneyimlerinden dolayı büyük bir borç içinde olduklarını düşünüyor. Hayal kırıklığına uğradılar ve bunu kendi çocuklarına yapmayacaklar.

Çocuklarımızın üniversiteye ihtiyacı varsa veya gitmek istiyorsa, lise boyunca liseyi (eyalet üzerinden ücretsiz olan) lisenin nasıl bir şey olduğunu tatmaları için teşvik edeceğiz ve ayrıca onları devlet okullarını veya toplum kolejini seçmeye teşvik edeceğiz. maliyetleri düşük tutmak için. Onlara ayrıca belirli beceriler kazanmak için üniversiteye gitmenin ancak bir derece aramamanın uygun bir seçenek olduğunu söyleyeceğiz (ve bununla ilgilendiklerini ifade ederlerse, kursları ücretsiz olarak denetleyebilirler).

Çocukların üniversiteye gitmelerinin birçok yolu var – eğer onlar için doğru yol buysa – okulsuz ve uygun fiyatlı.

S: Her zaman “ne olursa olsun” yapacaklarsa, bir şeye bağlı kalmayı nasıl öğrenecekler?

C: Okulsuz çocukların burada belirli bir avantajı veya dezavantajı yoktur. Bir şeye taahhütte bulunmayı seçtiklerinde, tıpkı herkes gibi, takip etmeleri gerekir. Böyle hissetmedikleri zamanlar olacak, ancak onları cesaretlendirmek, desteklemek ve seçimlerini hatırlatmak ebeveynlerin görevidir. Çocukların yapmayı seçtikleri şeylere bağlı kalmasıyla ilgili herhangi bir sorun yaşamadık.

S: Peki ya spor?

C: Çocuklarımın hiçbiri özellikle atletik eğilimli değil, ama öyle olsaydı, yerel ligler arardık. Devlet okullarının genellikle kendi bölgelerindeki evde eğitim gören (ve okulsuz) çocukların, kayıtlı çocuklarla aynı şeyi deneyebilecekleri kuralları vardır, yani bu başka bir seçenektir. Doğrusu, bazı insanlar spor konusunda biraz fazla çıldırırlar… ne kadar yetenekli olursa olsun herhangi bir çocuğun ‘profesyonel olma’ şansı çok düşüktür. Ve elit bir yolda değillerse, devlet okulları olmadan spor deneyimleri edinmenin birçok yolu vardır.

S: Diplomayı nasıl alıyorlar?

C: Her eyaletle konuşamam ama Ohio’da ebeveynler diplomalarını verir. Evde eğitim gören bir aile olarak, ebeveynler bir tane almak için kriterleri belirler (evet, hayır ‘zorunlu’ dersler veya krediler), transkript oluşturun ve diplomayı verin. Diploma Adaleti Yasası nedeniyle, kolejlerin ve işverenlerin bunu bir devlet veya özel okuldan alınan diploma ile aynı şekilde kabul etmeleri gerekmektedir.

Henüz kriterlerimin ne olacağına karar vermedim, ancak çocuklarım bir gelecek için çalışmak için zaman ve çaba harcarlarsa ve önemli yetişkin becerilerini öğrenirlerse, bu onu kazanmak için yeterli olacaktır.

S: Peki ya bir transkript?

C: Ebeveyn, dökümü oluşturur. Ve üzerine istediğinizi koyabilirsiniz. “Oto tamir”, “cebir” kadar geçerlidir. Aslında, çocuğunuzun gerçekte ne öğrendiğine ve neye ihtiyacı olduğuna bağlı olarak onunla oldukça yaratıcı olabilirsiniz!

Ayrıca transkript üzerinde sınıfları istediğiniz gibi oluşturabilirsiniz. 13 yaşındaki oğlum, geçen yıl ABD tarihinin farklı yönlerinde epeyce kısa süreli ders aldı. Tarihin farklı dönemlerinde 4-13 haftalık diziler çekti, birkaç belgesel izledi ve kısa bir vatandaşlık dersi de aldı. Tüm bu kısa kursların ve etkinliklerin bir araya getirilmesini bir “ABD tarihi kursu” olarak değerlendireceğim. Bunun için tek bir resmi müfredat kullanmadık, ama buna gerek de yoktu.

Çocukların bilgisi ortaya çıktıkça ben de aynı şeyi yapacağım. Bilgiye sahiplerse ve işe girerlerse – ‘olağandışı’ şekillerde olsa bile – o zaman bunun için kredi alırlar.

Son düşünceler

Lise yıllarına girişimizde henüz yeniyiz. Ama benim için ortaokul yıllarından çok da farklı değil. Çocuklarımı öğrenirken ve büyürken desteklemenin, kendileri için belirledikleri hedeflere ulaşmalarına yardımcı olmanın ve yetişkinliğe olabildiğince hazırlıklı olmalarını sağlamanın bir devamı.

Cevaplamadığım sorularınız varsa, lütfen sormaktan çekinmeyin!

Okulsuz lise hakkında ne düşünüyorsunuz?